[walaa farouk]

فى احدى مدارس الاسكندريه الثانويه فى وسط فناء
المدرسه الذى يعج بالطلبه احضر طالب بالثانويه العامه الانجيل و وضعه تحت رجليه و قال :
لو كان ربنا موجود يجى يشيل الانجيل من تحت رجلى .
احدث هذا الموقف حاله من الهرج و سط الطلبه . هذه باختصار قصه حكاها احد زملاء الطالب فى المدرسه لاحد الاباء المباركين بالاسكندريه و فيما هو يحكيها تدخل احد الشباب و قال :
احسن حاجه مع هذا الشاب انه ياخد له قلمين .
(لم يعلق ابونا ) لكنه طلب عنوان الطالب . و بالفعل ذهب ابونا الى للطالب و بدا الحديث معه .
الشاب : اثبت لى ان الله موجود .
ابونا : انا جاى علشان اقولك انى بحبك و انا مش جاى علشان ادخل معاك فى مناقشات انا عارف قلبك .
الشاب : عارف ايه يعنى ؟
ابونا : عارف انك بتحب ربنا .
الشاب : من قالك كده !؟
ابونا : لولا انك بتحب ربنا مكنتش عملت كده ! ... انت فى حاجه تعباك . !! ( فاشتكى الشاب من مشاكل كثيره اتعبته ) فى النهايه قال الشاب : انا نفسى اتناول ، تفتكر يا ابونا ممكن اتناول ؟
ابونا : قدم توبه و تعالى .
الشاب : انا حطيت الانجيل على الارض و دوست عليه برجلى !
ابونا : معلش ربنا هيتعامل معاك مثل طفل صغير .. تفتكر ربنا ها يعمل عقله بعقلك ؟! قدم توبه و ربنا يغفر لينا كلنا خطايانا ، فالكتاب المقدس يقول : " كبعد المشرق عن المغرب ابعد عنا معاصينا " ، فالله لايعود يذكر لنا خطايانا التى ندمنا عليها .
كثير من الخراف لا يحتاج لجدال و نقاش بقدر ما يحتاج الى حب